De 3-1 nederlaag tegen Amsterdam lijkt de definitieve nekslag voor de play-offkansen van Pinoké. Het laatste seizoen van succestrainer Jesse Mahieu (46), die komende zomer zijn geluk gaat beproeven bij de vrouwen van Amsterdam, dreigt als een nachtkaars uit te gaan. ‘Mochten we de play-offs niet halen, dan kijk ik alsnog terug op een prachtige tijd.’
De cijfers liegen niet. Pinoké, dat ondanks alles nog altijd de regerend kampioen is van de Euro Hockey League, staat na dertien competitiewedstrijden in de Tulp Hoofdklasse op een teleurstellende zevende plaats. De kloof met de nummer vier van de ranglijst, Kampong, is met tien punten ogenschijnlijk onoverbrugbaar. De harde realiteit voor de landskampioen van 2023 is dat de play-outs dichterbij zijn dan de play-offs. Al heeft de ploeg uit het Amsterdamse Bos nog wel wat ademruimte, met een voorsprong van zeven punten op de nummer tien Hurley.
De handdoek in de ring gooien met betrekking tot de play-offs is niets voor Mahieu, die Pinoké de afgelopen acht seizoenen als hoofdtrainer transformeerde van een degradatiekandidaat in een elftal vol winnaars. Maar hij is ook realistisch. ‘Hoe moeilijk het bereiken van de play-offs nu misschien ook wordt, je moet er altijd voor blijven gaan. Maar of het lukt, dat is natuurlijk een tweede. Een achterstand van tien punten wegpoetsen met nog negen wedstrijden op het programma, dat doe je niet zomaar. Het halen van de play-offs wordt nu een enorme uitdaging.’
Teleurstelling bij Pinoké-aanvoerder Jannis van Hattum na de verloren wedstrijd in het Wagener Stadion tegen Amsterdam. Foto: Bart Scheulderman
Coach zijn van Pinoké is nog steeds een prachtige baan, maar het is goed om ook iets anders te doen Jesse Mahieu
Mahieu is de langst zittende hoofdtrainer in de Tulp Hoofdklasse. In 2017 nam hij als assistent het roer over van Hans Streeder, die in de winterstop naar India vertrok om daar assistent-bondscoach te worden. Het was een andere tijd dan nu: de Steekneuzen vochten traditiegetrouw tegen degradatie. Maar onder leiding van de nieuwe hoofdtrainer won Pinoké direct van Oranje-Rood, HGC en Almere en speelde het gelijk tegen Bloemendaal. Weg waren de degradatiezorgen, met de oud-aanvoerder van Pinoké en Amsterdam aan het roer. Het ‘Jesse Mahieu-effect’ was geboren.
Dat ‘Jesse Mahieu-effect’ bleek niet van korte, maar van lange duur. De oud-international boetseerde een topelftal, wat leidde tot duurzaam succes. Een gouden lichting uit de eigen jeugd, aangevuld met buitenlandse topspelers, onder wie strafcornerkanon Alexander Hendrickx, bleek het perfecte recept voor het winnen van de landstitel (2023) en de Euro Hockey League (2024).
Maar aan alles komt een einde, realiseerde Mahieu zich enkele maanden geleden, toen hij de knoop doorhakte om na dit seizoen te vertrekken. ‘Op een gegeven moment besefte ik: dit gesprek heb ik al een paar keer gevoerd. Dan wordt het tijd voor verandering. Coach zijn van Pinoké is nog steeds een prachtige baan, maar het is goed om ook iets anders te doen. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor de jongens. De één vindt het jammer dat ik weg ga, de ander denkt waarschijnlijk: het is goed zo. Zo gaat dat. Dat is heel normaal. Ik loop al 21 jaar rond op deze club, het is tijd voor een ander geluid. We gaan in goede harmonie uit elkaar.’
Jesse Mahieu leidde Pinoké in 2023 naar de landstitel en in 2024 naar de Euro Hockey League. Foto: Bart Scheulderman
Zijn dochtertje van anderhalf hield Mahieu in het Amsterdamse Bos
De teleurstelling van het afgelopen jaar – Pinoké plaatste zich na twee NK-finales op rij niet voor de play-offs – zal uiteindelijk slechts een voetnoot zijn in het succesvolle tijdperk van Mahieu bij de club uit Amstelveen. Het heeft zijn status als toptrainer ook weinig schade berokkend. Ondanks de mindere resultaten ligt hij nog steeds goed in de markt, ontdekte Mahieu, tevens bondscoach van de Jong Oranje Heren. De afgelopen maanden sprak hij met meerdere partijen die hem wilden inlijven. Hij kon eventueel kiezen voor een avontuur in het buitenland, maar hij koos voor zijn gezin. Zijn dochtertje van anderhalf hield hem in het Amsterdamse Bos, waar hij vanaf volgend seizoen aan het roer staat van de vrouwen van Amsterdam.
‘Stel, ik zou op internationaal niveau bij een bond aan de slag gaan, dan ben ik drie maanden per jaar van huis. Of een club in België of Duitsland gaan coachen. Dan zit ik uren per week in de auto. Ik vind het fijn om gewoon lekker thuis te zijn. Los van de vraag welke opties echt concreet zouden zijn geworden, had ik hier gewoon het beste gevoel bij. Het is ook fijn dat ik Amsterdam al goed ken. Ik heb er zes jaar gespeeld.’
Voor Mahieu wordt het de eerste keer dat hij een vrouwenteam gaat coachen. ‘Ik hoor andere trainers vaak zeggen dat er een groot verschil is tussen het coachen van mannen en vrouwen. Misschien is dat zo. Maar ik denk eigenlijk dat er meer overeenkomsten zijn dan verschillen. Zo kijk ik ertegenaan. Ik ben niet zo gericht op die verschillen. Het werken met de vrouwen van Amsterdam lijkt me een prachtig project waar ik enorm veel zin in heb. Het is een team vol internationals, met veel ambitie. Ik stap er met een frisse blik in en ga het allemaal wel meemaken.’
Eerst wachten zijn laatste maanden bij Pinoké. ‘Mochten we de play-offs niet halen, dan wil dat niet zeggen dat we al het moois hebben weggegooid. Ik kijk dan alsnog terug op een prachtige tijd.’
by Hockey.nl